‘Onze dochter is gewoon een onzeker type… je kunt toch niet veranderen hoe ze is?’
Het ene kind gaat van nature fluitend door het leven en ziet alles wat hij nog niet kan als uitdaging, terwijl de ander wat zwaarder op de hand is en eerst drie keer nadenkt voordat hij een stap zet.
Toch hebben deze kinderen allebei de potentie om zelfverzekerd in het leven te staan. Er zijn namelijk verschillende factoren van invloed op zelfvertrouwen.
Boeken staan er vol mee, laten we beginnen met het uitlichten van deze 2:
- Genen en geboorte
Ieder kind wordt geboren met een bepaald temperament, hoe zeker kinderen zijn is dus deels erfelijk bepaald. Het ene kind wil meteen de wereld ontdekken, het andere heeft de natuurlijke neiging om voorzichtiger te zijn. Ook ervaringen die een kind tijdens de zwangerschap en geboorte opdoet, spelen hierin een rol.Wat kun je hier als ouders mee? Je kunt deze feiten niet veranderen, maar je kunt je kind wel stimuleren om af en toe eens buiten zijn comfortzone te gaan. Om ondanks zijn voorzichtige aard, toch een spannende glijbaan te proberen of om aan een mevrouw in te winkel te vragen waar de kaas ligt.
- Ervaringen
Dat wat je tegenkomt in je leven vormt je. Het is dus logisch dat de omstandigheden waarin je kind opgroeit en de ervaringen die hij opdoet ook invloed hebben op de ontwikkeling van zijn zelfvertrouwen.
Opgroeien in een gezellige en warme buurt…
Op een school zitten waar veel gepest wordt…
Het hebben van een juf die jouw kind precies snapt…
Die ene opmerking die een ander ooit tegen je kind maakte…
Als het maar niet lukt om een zwemdiploma te halen…
Al deze ervaringen doen ‘iets’ met je kind. Het zijn allemaal grote en kleine levenslessen, waar hij conclusies uittrekt die hem de rest van zijn leven kunnen beïnvloeden. Positief, of negatief.Ga het voor jezelf maar eens na: kun jij je die ene juf nog herinneren? Of die ene rotopmerking? (Misschien hoor je ‘m in je achterhoofd nog steeds als je je onzeker voelt) Dat moment waarop iets je maar niet wou lukken, en de rest kon het wel? Of juist dat moment waarop je die 10 haalde?Hier komt jouw rol als opvoeder om de hoek kijken; welke les laat jij je kind trekken uit een gebeurtenis…?
Neem je de positieve ervaringen ‘voor lief’? Of ben je dankbaar, denk je na over een manier om een ander ook deze positieve ervaring te gunnen?
Laat je je kind ‘slachtoffer’ worden van vervelende gebeurtenissen? Of zet je er samen je schouders onder, en zoek je naar een manier om de situatie te veranderen of om er minder last van te hebben?
De keuze is aan jou! (En je maakt hiermee ook een keuze voor jouw kind…)
